هفت زمین و هفت آسمان در قرآن؛ سوتی و اشتباه علمی یا معجزه؟!
هفت زمین در قرآن اشتباهات علمی یا معجزات علمی قرآن
برای مشاهده این کلیپ باید «فیلـترشکن» شما روشن باشد
هفت زمین و آسمان در قران
مسلمونا میگن قرآن کتاب خدا و معجزه پیامبر اسلامه؛ علاوه بر آیات انسان ساز در مسیر رشد معنوی؛ به تناسب آیاتی داره که از علوم مختلف صحبت کرده که بعدها به اثبات رسیده و این از نشانه های اعجاز علمی قرآن هست؛ برخی هم در تلاشن با طرح اشکال؛ معجزات این کتاب الهی رو زیر سوال ببرن و این تلاشها حدود ۱۵ قرن ادامه داشته و بجایی نرسیده
یکی از کانال های ضددین که خیلی تلاش میکنه تا از این راه ارتزاق کنه به مسئله هفت زمین و هفت آسمان اشاره کرده و اون رو به اشتباهات علمی قرآن نسبت داده تا به این وسیله در عقاید مسلمین تشکیک ایجاد کنه و تعداد مخاطبین کانالش و در نهایت میزان درآمدش رو افزایش بده که ما امروز و تو این ویدیو به این شبهه خنده دار که نشان از بیسوادی این افراد هست پاسخ می‌دیم
❤️❤️❤️❤️❤️
اصل اشکال اینه که میگن تو آیه ۱۲ سوره طلاق مسأله هفت آسمان و هفت زمین مطرح شده؛ در حالی که ما یک زمین و یک آسمان بیشتر نداریم؛ آیه میفرماید:
خداوند همان کسی است که هفت آسمان را آفرید، و از زمین نیز همانند آنها را؛ فرمان او در میان آنها پیوسته فرود می‌آید تا بدانید خداوند بر هر چیز تواناست و اینکه علم او به همه چیز احاطه دارد!
قبل از اینکه پاسخ اصلی رو بدم؛ لازمه چند نکته ریز رو بگم تا بیسوادی و مغالطه اینها روشن شه؛ فرض کنید کسی بگه میوه های نوبرانه گرون شده؛ لبنیات هم مثل اون! آیا این به معنای اینه که نرخ افزایش قیمت میوه و لبنیات یکیه؟ یا نه می‌تونه این باشه که همون جور که میوه ها گرون شده؛ لبنیات هم گرون شده؟!
نکته دوم: من میگم هفت سیب و پرتقال دارم؛ شما از جمله من چی برداشت می کنید؟
یکی از برداشت ها می‌تونه این باشه که من هفت سیب دارم و هفت تا هم پرتقال؛ بعدی اینه که من کلاً هفت تا میوه دارم که مثلاً ۳ تاش پرتقال و ۴ تاش سیبه؛ احتمال دیگه ایم هست و اون اینکه من هفت سیب و یک پرتقال دارم.
عدد هفت در قرآن همیشه به معنای تعداد نیست؛ گاهی هم به معنای کثرت به کار میره؛ کنایه از تعداد زیاد؛ که این تو مکالمات روزانه ما هم هست؛ برای مثال مادری بچه حرف گوش کنی نداره و یک حرف رو بارها تکرار میکنه؛ مثلاً میگه هزار بار گفتم صدای تلویزیون رو کم کن؛ آیا این به معنای این هست که مادر دقیقاً هزار بار این جمله رو تکرار کرده یا نه منظور اینه که دفعات زیادی این حرف رو به زبون آورده؟!
قرآن میگه: و اگر هر درخت روی زمین قلم شود و آب دریا به اضافه هفت دریای دیگر مداد گردد باز نگارش کلمات خدا ناتمام بماند همانا خدا را اقتدار و حکمت (بی‌پایان) است».
روشنه که مراد از «هفت دریا» در این‌جا بیان کثرته و اگه صدها دریا هم باشه برای نگارش کلمات خدا کافی نیست.
اما بریم سراغ بحث اصلی خودمون:
کلمه «سماء» (یا همون آسمون) در قرآن به صورت مفرد و جمع بیش از سیصد مرتبه به کار رفته است. ولی در همه موارد به یک معنا و در یک مصداق به کار نرفته است. و به طور کلی آسمان در قرآن دو مفهوم مادی و معنوی داره که برخی از اونها رو براتون توضیح میدم:
۱. آسمان (سما) در معنای بالا (جهت بالا): این معنا موافق معنای لغوی آسمانه و برای نمونه آیه قرآن فرموده:
( أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِی السَّماءِ )[۴۴]؛ «همانند درخت پربرکت و پاکیزه که ریشه آن در زمین ثابت و محکم است و شاخه‌های آن به آسمان کشیده شده».
۲. آسمان به معنای جوّ اطراف زمین یعنی جایی که ابرها قرار گرفتن و هوا در اونه.( وَنَزَّلْنَا مِنَالسَّماءِ مَاءً مُبَارَکاً )[۴۷]؛
قرآن در این باره هم میفرماید «و از آسمان آب مبارکی را فرو فرستادیم».
۳. آسمان به معنای مکان سیارات و ستارگان که قرآن میفرماید: ( تَبَارَکَ الَّذِی جَعَلَ فِی السَّماءِ بُرُوجاً وَجَعَلَ فِیها سِرَاجاً وَقَمَراً مُنِیراً )[۴۸]؛ «بزرگوار آن خدایی که در آسمان برج‌ها مقرر داشت و در آن چراغ روشن خورشید و ماه تابان را روشن ساخت».
۴. آسمان به معنای مقام قرب و مقام حضور که محل تدبیر امور عالمه.
در این باره هم میخونیم:
( یدَبِّرُ الْأَمْرَ مِنَ السَّماءِ إِلَی الْأَرْضِ )[۵۰]؛ «اوست که امر عالم را از آسمان تا زمین تدبیر می‌کند».
۵. آسمان به معنای موجود عالی و حقیقی: همون‌طور که به آسمان مادی در قرآن اشاره شده؛ به آسمان معنوی هم اشاره شده که همون عالم فوق ماده است و همه هستی از اون مرتبه بالاتر نازل میشه؛ قرآن در این باره میفرماید ( وَفِی السَّماءِ رِزْقُکُمْ وَمَا تُوعَدُونَ )[۵۲]؛ «روزی‌تان و آنچه به شما وعده داده می‌شود (که ظاهراً بهشت منظور است) در آسمان قرار دارد»
در قرآن‌کریم ارض یا همون زمین هم به چند معنا به کار رفته است:
۱. ارض به معنای کره زمین مانند آیاتی که میگوید در زمین سیر کنید و از سرگذشت پیشینیان عبرت بگیرید (سیروا فی الارض)
۲. ارض به معنای قطعات زمین
قرآن در مورد تبعید محاربین میگوید: (أَوْ ینفَوْا مِنَ الْأَرْضِ)[۵۵]؛ «یامحاربین را از زمینی (که در آن زندگی می‌کنند) خارج می‌کنند.»
روشنه که در این‌جا مراد از «ارض» کره‌زمین نیست بلکه مقصود سرزمین اونهاست.
۳. ارض به معنای «عالم طبیعت» در مقابل «سما» به معنای عالم ماوراء طبیعت؛ قرآن در این باره میگه( وَلکِنَّهُ أَخْلَدَ إِلَی الْأَرْضِ وَاتَّبَعَ هَوَاهُ )[۵۶]؛ «امّا او (بلعم باعورا) بر زمین، روی آورد و از خواهش‌های خویش پیروی کرد و…»
که در این‌جا «اخلد الی الارض» به معنای دلبستگی به زمین و دنیاست که یک امر قلبی است. و بر اساس این معنا و با این اطلاق، آسمان مادی هم ارض است[۵۷]. یعنی آسمان و زمین هر دو جزء دنیاست.
۴. ارض در هنگامیکه جمع بسته شود (ارضون) به معنای طبقات داخلی زمین است که کمی جلوتر اشاره می کنم.
۵. ارض در هنگامیکه جمع بسته شود (ارضون) به معنای مناطق آباد زمین و اقلیم‌های آن است.
در قدیم اقلیم‌های هفتگانه داشته‌اند و امروزه هم زمین را به مناطق هفتگانه (دو منطقه منجمد شمالی و جنوبی ـ دو منطقه معتدله ـ دو منطقه حاره و یک منطقه استوایی) تقسیم می‌کنند.
میشه گفت که کلمه «ارض» نیز مثل «سما» دارای دو قسم ارزشی و غیرارزشی (یعنی مادی ومعنویه) و زمین (غیرارزشی و مادی) گاهی به معنای قطعات و قاره‌ها و گاهی به معنای طبقات داخلی زمین و کره خاکی میاد و ارض ارزشی (معنوی) به معنای عالم پست طبیعته
با توجه به مقدماتی که گذشت و معانی و مصادیقی که برای کلمه «ارض ـ سما ـ سبع ـ مثل»، بیان شد می‌توان نتیجه گرفت که چندین احتمال در مورد واژه «هفت آسمان» وجود دارد:
۱. هفت به معنای عدد حقیقی باشد؛ در این صورت این احتمالات
متصوّر است:
الف) هفت‌آسمان‌پر از ستاره و سیاره مثل هفت کره خاکی زمین
این مطلب از نظر علمی نیز ممکن است چرا که برخی از دانشمندان گفته‌اند که میلیون‌ها خورشید و سیاره مشابه زمین در کهکشان‌های جهان وجود دارد. همان‌گونه که احتمال وجود جهان‌های مشابه این آسمان پرستاره را بعید نمی‌دانند چرا که دانشمندان علم نجوم و فیزیک کیهانی با تلسکوپ‌های خود توانسته‌اند تا میلیاردها ستاره و سیاره را ببینند ولی می‌گویند که هنوز فضاهای ناشناخته و تاریکی وجود دارد که از دامنه دید ما خارج است[۶۵].پس احتمال وجود شش جهان مشابه و شش آسمان دیگر که هنوز کشف نشده است وجود دارد. و این مطلب با ظاهر برخی آیات قرآن نیز همگونی دارد.(۶ صافات)
امروزه دانشمندان به اعتبارات مختلف برای جوّ زمین طبقات متعددی را شناسایی نموده اند که در یکی از تقسیمات آن جوّ زمین به هفت طبقه زیر تقسیم شده است:
۱) تروپوسفر ۲) استراتوسفر ۳) ازونسفر ۴)مزوسفر ۵) یونوسفر ۶)ترموسفر ۷)اگزوسفر
همچنین این که قرآن کریم آسمان را تشبیه به سقف نموده است خود یک پیشگویی علمی است. چون هر کدام از طبقات جوّ با ویژگیهای خاصّی که دارند از جهاتی مثل سقفی بسیار عجیب و فوق العاده مدرن عمل می کنند.
تروپوسفر: پایین ترین طبقه جوّ است که طبقه آب و هواست.
استراتوسفر: از گسترش یافتن و پخش شدن طوفانها در تروپوسفر جلوگیری می کند و برای پرواز هواپیماها مناسب است. لذا این طبقه سقفی است که مانع از نابودی زمین به واسطه طوفان می شود.
ازونسفر: این طبقه متشکل از گاز اُزن (۳O ) است. این طبقه جوّ نود و نه درصد از اشعه ماوراء بنفش خورشید را که برای موجودات زنده خطرناک است ، سد می کند.
مزوسفر: این طبقه ی جوّ ، مانند سقفی محکم از افتادن شهاب سنگها بر زمین جلوگیری می کند. شهاب سنگها در برخورد به این طبقه جوّ به علّت داشتن سرعت بسیار بالا و ایجاد اصطکاک با مزوسفر داغ شده و می سوزند و خاکستر آنها به زمین می رسد.
یونوسفر: مسئولیت این طبقه انعکاس امواج است. این طبقه اشعه خطرناک ایکس و بخشی از اشعه ماوراء بنفش قوی را که از فضا می آید کنترل می کند. همچنین از ورود امواج رادیویی فضا به زمین جلوگیری می کند ؛ کما اینکه مانع از خروج امواج رادیویی انسانها از زمین می شود. اگر این طبقه جوّ نبود استفاده از امواج رادیویی غیر ممکن می شد. خاصّیّت این طبقه است که به ما اجازه می دهد تا امواج طرف دیگر زمین را دریافت کنیم.
ترموسفر: این طبقه ، اشعه قوی ماوراء بنفش که XUV یا EUV نامیده می شوند را جذب می کند.
اگزوسفر: این طبقه پشت بام زمین است. ذرات در این طبقه نسبت به طبقات پائینی خیلی کم است و این امر امکان حرکت سریع را به این ذرّات می دهد. در نتیجه مولکولهای این طبقه دائماً از جاذبه زمین می گریزند و در فضا گم می شوند. و این فرار ذرات برای کم شدن از حجم و وزن زمین ضروری است. چون معادل آن از طریق خاکستر شهابها مادّه داخل کره زمین می شود. برخی از ماهواره ها نیز در این طبقه گردش می کنند.
جابر بن یزید گوید: از امام باقر (ع) در باره آیه «آیا ما از آفرینش نخست ناتوان شدیم؟ بلکه آنان در آفرینش نوى هستند.» پرسیدم، حضرت فرموند: اى جابر! تأویل آیه این است که خداوند متعال آنگاه که این آفریدگان و این جهان را نابود ساخته و بهشتیان را در بهشت و دوزخیان را در دوزخ جاى دهد، جهان دیگرى غیر از این جهان را از نو پدید مى آورد، بدون نر و ماده ، تا او را پرستیده و یگانه دانند و برای آنان زمینى غیر از این زمین مى آفریند که در آن استقرار یافته و آسمان دیگرى که بر آنان سایه افکند. شاید تو بر این باورى که خداوند تنها این جهان را آفریده و به جز شما بشرى را نیافریده است؟ آرى به خدا سوگند! به طور حتم خداوند متعال هزار هزار جهان و هزار هزار آدم آفریده که تو در پایان این جهان ها و آن آدمیان هستى.» (الخصال ، شیخ صدوق،ج ۲ ،ص۶۵۲ )
بنابراین میشه گفت زمین و آسمان مادی(کلّ کیهان) زمین اوّلند ؛ و پایین ترین مرتبه برزخ؛ آسمان اوّله. باز کلّ کیهان به علاوه ی پایین ترین مرتبه برزخ (آسمان اول) ، زمین دومند و مرتبه بالاتر برزخ؛ آسمان دومه و به همین ترتیب هر آسمانی نسبت به آسمان بالاتر از خود زمین محسوب میشه؛ چون هر محیطی نسبت به محاط ، آسمانه و هر محاطی نسبت به محیط ، زمینه؛ بنابراین تمام عالم نسبت به آسمان هفتم زمین هفتم خواهد بود که با شکل بهتون نشون میدم
قرآن میفرماید: در این هنگام آنها را به صورت هفت آسمان در دو روز آفرید، و در هر آسمانى کار آن(آسمان) را وحى(و مقرّر) فرمود، و آسمان پایین را با چراغهایی زینت بخشیدیم، و حفظ نمودیم ، این است تقدیر خداوند توانا و دانا. »(فصلت : ۱۲) از این آیه شریفه میشه استفاده کرد که مراد از آسمان پایین ، عالم ستارگان و مراد از چراغها ستارگان هستند. اگر چنین برداشتی درست باشه ، در آن صورت شش آسمان مافوق آن خالی از ستاره اند.
و اما نتیجه بحث: وقتی هنوز دانشمندان فیزیک و نجوم از رسیدن به حقایق عالم عاجز هستن؛ ایراد و شبهه به قرآن که بسیاری از معجزات و پیشگویی های علمی اون به اثبات رسیده و ما به نمونه هایی از اون تو کلیپ ۲۰ تا از معجزه های قرآن پرداختیم؛ نشان از عجز ملحدینه؛ مضاف بر اینکه با توجه به معنای هفت در قرآن؛ اگر روزی کشف بشه که هزاران آسمان و زمین وجود داره؛ نه تنها ایرادی به قرآن وارد نیست بلکه نشانه دیگری از اعجاز علمی قرآنه
